Atlantis
Het stuk
6 kinderen belanden op het onbewoond eiland ‘Atlantis’. Allemaal hebben ze een reden om er niet graag te zijn. De enige jongen in het gezelschap doet er alles aan om hen op te beuren maar tevergeefs. Om hun tijd op het eiland wat op te vullen bedenken ze ideetjes om van het eiland af te geraken.
6 kinderen belanden op het onbewoond eiland ‘Atlantis’. Allemaal hebben ze een reden om er niet graag te zijn. De enige jongen in het gezelschap doet er alles aan om hen op te beuren maar tevergeefs. Om hun tijd op het eiland wat op te vullen bedenken ze ideetjes om van het eiland af te geraken.
Acteurs
Dessein Maxine, De Tollenaere Douwke, Lenoir Tille, Markey Miguel, Verberckmoes Maud en Aukje
Dessein Maxine, De Tollenaere Douwke, Lenoir Tille, Markey Miguel, Verberckmoes Maud en Aukje
Medewerkers
Script: Danny en Naomi Onderdonck en de kinderen
Regie: Danny en Naomi Onderdonck
Choreografie: Naomi Onderdonck
Muziek en belichting: Silke Onderdonck en Bart Devaere
Algemene leiding: Martine De Wolf
Script: Danny en Naomi Onderdonck en de kinderen
Regie: Danny en Naomi Onderdonck
Choreografie: Naomi Onderdonck
Muziek en belichting: Silke Onderdonck en Bart Devaere
Algemene leiding: Martine De Wolf
Filmpje
De 6 acteurs zijn op een dag een film gaan opnemen in de haven van Gent.
Enthousiaste ouders, 2 cameramannen, een regisseuse, de kapitein, 2 matrozen, een trommelgezelschap en toevallige passanten vormden samen de ingrediënten van een geslaagde voormiddag.
De 6 acteurs zijn op een dag een film gaan opnemen in de haven van Gent.
Enthousiaste ouders, 2 cameramannen, een regisseuse, de kapitein, 2 matrozen, een trommelgezelschap en toevallige passanten vormden samen de ingrediënten van een geslaagde voormiddag.
De voorbereiding
Het was de eerste keer dat we echte film opnamen. Onze toneelspelers waagden zich even als echte televisieacteurs-en actrices. Er hing heel wat voorbereiding aan vooraf. Eerst en vooral moesten we op zoek naar een locatie. We hadden al snel de haven van Gent (rechtover de Weba) voor ogen maar wilden ook echt op een boot filmen. Dat moesten we misschien eerst eens vragen. De boot die er lag leek ons perfect maar er was niemand aanwezig. Thuis zochten we het telefoonnummer op en het was geen probleem voor de kapitein. We kregen wel maar twee uur de tijd want dan zou de boot vertrekken. Dat had dus enige voorbereiding nodig om het filmpje op twee uur klaar te krijgen. Dus gingen we opnieuw naar daar met cursusblok en stylo om het script uit te schrijven, te bepalen vanuit welke hoek er gefilmd moest worden enz. ... Het leek ons ook leuk om de kinderen te begeleiden met een fanfare. Dus vroegen we aan Sibemol, het bekendste trommelgezelschap in Wondelgem, om aanwezig te zijn. En ja hoor, het was volledig in orde!
De dag zelf
En ja hoor, ze stonden daar.. De mannen van Sibemol, 10 man sterk. Misschien zelfs meer. Het was een koude dag met veel wind. Niet bepaald het perfecte weertje voor ons 6 prutskes die met een strooien rokje en zwarte t-shirt twee uur lang de koude moesten weerstaan en acteren. Maar klagen deden ze niet hoor! Integendeel, stuk voor stuk waren ze ontzettend enthousiast om mee te spelen in de film. De mensen die uiteindelijk met de boot zouden meevaren smolten bij het zien van al dat jong geweld. Ze wilden zelfs gewillig mee figureren in onze film. Net als de kapitein en enkele ouders van de kinderen. In een mum van tijd stond het filmpje er op. Maar voor de boot vertrok moesten de kindjes nog naar toilet. Dat mochten ze van de kapitein doen op de boot :-). De hoogtepunten volgden elkaar in sneltempo op. Toen de boot vertrok was dat het ideale moment om nog mooie beelden te maken met getrommel op de achtergrond. Het was een geslaagde dag!
Achteraf
Het moeilijkste werk moest nog komen. Alle filmpjes bekijken, knippen, plakken.. Kortom in een mooi geheel gieten. Bloed, zweet en tranen heeft het gekost maar het eindresultaat mocht er wezen. Een filmpje van enkele minuten waarbij je de kinderen ziet toekomen met hun ouders, ziet instappen in de boot met hun valiezen, wuiven naar de ouders.. De ene met wat verdriet, de ander vol spanning.. Helemaal op het einde van het filmpje zie je dat de boot zinkt. Natuurlijk hebben we dat niet zelf kunnen filmen. We gebruikten daarvoor een filmpje van de tsunami waarin een boot zinkt die sterk lijkt op onze boot. Zelf waren we zo blij met het resultaat dat we er een promofilmpje/trailer van maakten die we enkele weken voor de voorstelling op youtube/facebook zetten. Zo wisten de ouders, familieleden, andere leden... wat ze konden verwachten op de voorstelling.
Het was de eerste keer dat we echte film opnamen. Onze toneelspelers waagden zich even als echte televisieacteurs-en actrices. Er hing heel wat voorbereiding aan vooraf. Eerst en vooral moesten we op zoek naar een locatie. We hadden al snel de haven van Gent (rechtover de Weba) voor ogen maar wilden ook echt op een boot filmen. Dat moesten we misschien eerst eens vragen. De boot die er lag leek ons perfect maar er was niemand aanwezig. Thuis zochten we het telefoonnummer op en het was geen probleem voor de kapitein. We kregen wel maar twee uur de tijd want dan zou de boot vertrekken. Dat had dus enige voorbereiding nodig om het filmpje op twee uur klaar te krijgen. Dus gingen we opnieuw naar daar met cursusblok en stylo om het script uit te schrijven, te bepalen vanuit welke hoek er gefilmd moest worden enz. ... Het leek ons ook leuk om de kinderen te begeleiden met een fanfare. Dus vroegen we aan Sibemol, het bekendste trommelgezelschap in Wondelgem, om aanwezig te zijn. En ja hoor, het was volledig in orde!
De dag zelf
En ja hoor, ze stonden daar.. De mannen van Sibemol, 10 man sterk. Misschien zelfs meer. Het was een koude dag met veel wind. Niet bepaald het perfecte weertje voor ons 6 prutskes die met een strooien rokje en zwarte t-shirt twee uur lang de koude moesten weerstaan en acteren. Maar klagen deden ze niet hoor! Integendeel, stuk voor stuk waren ze ontzettend enthousiast om mee te spelen in de film. De mensen die uiteindelijk met de boot zouden meevaren smolten bij het zien van al dat jong geweld. Ze wilden zelfs gewillig mee figureren in onze film. Net als de kapitein en enkele ouders van de kinderen. In een mum van tijd stond het filmpje er op. Maar voor de boot vertrok moesten de kindjes nog naar toilet. Dat mochten ze van de kapitein doen op de boot :-). De hoogtepunten volgden elkaar in sneltempo op. Toen de boot vertrok was dat het ideale moment om nog mooie beelden te maken met getrommel op de achtergrond. Het was een geslaagde dag!
Achteraf
Het moeilijkste werk moest nog komen. Alle filmpjes bekijken, knippen, plakken.. Kortom in een mooi geheel gieten. Bloed, zweet en tranen heeft het gekost maar het eindresultaat mocht er wezen. Een filmpje van enkele minuten waarbij je de kinderen ziet toekomen met hun ouders, ziet instappen in de boot met hun valiezen, wuiven naar de ouders.. De ene met wat verdriet, de ander vol spanning.. Helemaal op het einde van het filmpje zie je dat de boot zinkt. Natuurlijk hebben we dat niet zelf kunnen filmen. We gebruikten daarvoor een filmpje van de tsunami waarin een boot zinkt die sterk lijkt op onze boot. Zelf waren we zo blij met het resultaat dat we er een promofilmpje/trailer van maakten die we enkele weken voor de voorstelling op youtube/facebook zetten. Zo wisten de ouders, familieleden, andere leden... wat ze konden verwachten op de voorstelling.
Making-off flyer